เป็นเมืองหลวงของสปป.ลาว เดิมเรียกว่ากำแพงนครเวียงจันทน์ตั้งอยู่ตอน กลางของประเทศ มีพื้นที่ 3.9 พันตารางกิโลเมตร เป็นที่ราบลุ่มน้ำท่วมถึงบริเวณริมฝั่งแม่น้ำโขงตรงข้ามกับอำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย เป็นศูนย์กลางด้านการเมือง วัฒนธรรมและเศรษฐกิจของประเทศ ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวด้วย มีย่านไชน่าทาวน์ และห้างสรรพสินค้าซึ่งเป็นตลาดสินค้าจากไทย จีนและเวียดนามวางจำหน่ายเป็นจำนวนมาก ถือได้ว่าเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางธุรกิจของสปป.ลาวตอนกลาง
หลวงพระบาง
เป็นแขวงสำคัญทางตอนเหนือของประเทศ มีพื้นที่ 1.7 หมื่นตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ทางเหนือของนครเวียงจันทน์ ระยะทางประมาณ 400 กิโลเมตร เชื่อมต่อถึงกันด้วยทางหลวงหมายเลข 13 ใช้เวลาเดินทางประมาณ 8 – 10 ชั่วโมงถนนอยู่ในสภาพที่ไม่ดีนัก มีเครื่องบินจากนครเวียงจันทน์ถึงหลวงพระบางโดยสายการบินลาว ใช้เวลาบินประมาณ 45 นาที มีประชากรประมาณ 4.2 แสนคน ได้รับการประกาศให้เป็นเมืองมรดกโลกในปี 2541 จากองค์การยูเนสโก (UNESCO) ซึ่ง ทำให้เมืองหลวงพระบางเป็นที่รู้จักแพร่หลายทั่วโลกเกี่ยวกับการอนุรักษ์ โบราณสถาน และสิ่งปลูกสร้างสำคัญทางประวัติศาสตร์ รวมทั้งธรรมชาติสิ่งแวดล้อมที่งดงาม ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของประเทศและเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางธุรกิจของสปป.ลาวตอนเหนือ
สะหวันนะเขต
เป็นแขวงสำคัญทางภาคใต้ของประเทศมีพื้นที่ 21,774 ตารางกิโลเมตร จึงเป็นแขวงที่ใหญ่อันดับ 2 ของสปป.ลาวอยู่ตรงข้ามจังหวัดมุกดาหารมีแม่น้ำโขงเป็นเส้นกั้นเขตแดนและมีสะพานมิตรภาพ 2 เชื่อมโยงไทย-ลาว โดยมีเส้นทางหมายเลข 9 ที่สามารถเดินทางไป เมืองดองฮา และ ท่าเรือน้ำลึกดานังของ เวียดนาม ด้วยเหตุนี้แขวงสะหวันนะเขตจึงเป็นเมืองที่มีความสำคัญด้านการค้าและรวมไป ถึงการส่งสินค้าผ่านแดน ระหว่างเมืองเมาะลำไยของพม่ากับแขวงสะหวันนะเขตเพื่อผ่านไปท่าเรือน้ำลึก ดานังของเวียดนามซึ่งมีระยะทางประมาณ 1,450 กิโลเมตร ซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคม East-West Economic Corridor หรือ EWEC ภายใต้ กรอบพัฒนาเศรษฐกิจสังคม 6 ประเทศลุ่มแม่น้ำโขงหรือ GMS ซึ่งเป็นทางบกที่สั้นที่สุดที่สามารถเชื่อมทะเลอันดามันกับทะเลจีนใต้
